Hay muchos motivos por estar contenta, evidentemente, pero uno de ellos es por los objetivos que nos ponemos a terapia.
Son objetivos para poder curarnos. Y mi objetivo es poder comer bien (por lo menos la comida del mediodia) o sea, cocinar la comida, primer plato, segundo plato y postre y sentarme a comer y parece que lo estoy logrando junto con mi segundo objetivo que es, no pesarme, que tambien lo estoy logrando.
¡Llevo una semana sin pesarme!
Y jolines, para mi éso es mucho, poque yo, antes me pesaba cada dia y a todas horas.
Cuando me levantaba por la mañana hacía pis y me pesaba, después de las comidas me pesaba, después de purgarme me pesaba, etc...
Para mi, estar una semana comiendo minimamante bien y sin pesarme es todo un logro y éso en la primera semana de terápia.
La verdad que estoy maravillada.
Todo el equipo del Centro ABB incluyendo compañeros y ex compañeros, son fantásticos.
Me dan una fuerza y una energía inexplicable.
Con ésta entrada sólamente quería expresar mis ganas de seguir adelante aunque a veces tenga días de bajón.
Justo ayer se tuvieron que ir dos compañeros de grupo, que ya se marchan (por motivos que evidentemente no diré aquí en el blog) y parece mentira que con tan poco tiempo me hayan dado tanto...
Los echaré de menos
Pero no olvidaré lo que me dijeron y sé que tengo ésas ganas de luchar por éso seguiré con mi terápia porqué quiero llegar a...
LLEVAR UN RITMO DE VIDA NORMAL
Y jolines, para mi éso es mucho, poque yo, antes me pesaba cada dia y a todas horas.
Cuando me levantaba por la mañana hacía pis y me pesaba, después de las comidas me pesaba, después de purgarme me pesaba, etc...
Para mi, estar una semana comiendo minimamante bien y sin pesarme es todo un logro y éso en la primera semana de terápia.
La verdad que estoy maravillada.
Todo el equipo del Centro ABB incluyendo compañeros y ex compañeros, son fantásticos.
Me dan una fuerza y una energía inexplicable.
Con ésta entrada sólamente quería expresar mis ganas de seguir adelante aunque a veces tenga días de bajón.
Justo ayer se tuvieron que ir dos compañeros de grupo, que ya se marchan (por motivos que evidentemente no diré aquí en el blog) y parece mentira que con tan poco tiempo me hayan dado tanto...
Los echaré de menos
Pero no olvidaré lo que me dijeron y sé que tengo ésas ganas de luchar por éso seguiré con mi terápia porqué quiero llegar a...
LLEVAR UN RITMO DE VIDA NORMAL
- Entrada dedicada especialmente a todos mis compañeros de terapia, a mi terapeuta y a MI
Te felicito y me alegro mucho que estés asimilando bien la terapia.
ResponderEliminarPone todo lo que esté de tu parte, ya que será en tu propio beneficio, sé que hay días difíciles ( yo también he estado en terapia)pero ya verás que sales adelante, lo principal es reconocer el problema, el resto es tener ganas de mejorar, no hay más!...
Un fuerte abrazo y besitos en el alma
Scarlet2807
Gracias reina! muchos besos! :)
EliminarNineta
ResponderEliminaránims, i un ole per tu!!!!
Ho estas fent molt bè, segur.
Petonerros
Gràcies, guapa! Un altre ole per tu, per ser tan especial en aquest blog! mils de petons!
ResponderEliminarEl peso nos muestra unos dígitos, nada más que eso. Nuestra imagen vista en un espejo nos dice si nos gustamos o no, si nos aceptamos así o queremos cambiar nuestro aspecto, nosotros habremos de tomar esta decisión, es nuestra libertad para estar como nos guste estar, al márgenes de modas e imágenes de televisión, revistas, etc.
ResponderEliminarbufff, que gran verdad....un besote!
EliminarPesarse no sirve más que para disgustos, ¡qué les peten a las básculas!
ResponderEliminarjajajajajja, a tu última entrada de blog te remites ¿no? muahahahahaha, un beso, cielo!
Eliminarenhorabona!!!!!! veus quin gran pas?? ara a continuar així,amb aquesta força de voluntad que demostras.
ResponderEliminarPetons i abraçades!!
Gràcies Toni! Una abraçada! :)
EliminarMe alegra que vayas yendo bien con la terapia. Poco a poco lo vas consiguiendo. Y me alegro un montón.
ResponderEliminarMe alegro por tí, espero que te vaya bien y que no abandones ese ritmo.
ResponderEliminarGoyo y Ruben: Gracias por vuestro apoyo. Besotes!! :P
ResponderEliminarBiiiiiiiiiiiiiiiien!!!
ResponderEliminarMe alegro MUCHO de que todo vaya de maravilla ;)
Un beso y a seguir así de positiva SIEMPRE!!!
MUUUAK!
PD: Me alegro UN MONTON!!!
Me encantas, porque empiezas diciendo: Biiiiien (super emocienada, sigues con un "me alegro mucho, y terminas con una preciosa posdata de que te alegras un montón.
EliminarCreo que ahora mismo reboso de felicidad, jajajajajajaja
Muchos besotes!!! muchos besines y muchos besicos!!!
genial!! vas de maravilla, nena. así que sigue. poquito a poco, pero con paso firme, pasito a pasito. y verás que lejos llegas. así que sigue así, con ánimo, con optimismo y con esa fuerza.
ResponderEliminarun besazo enoooooorme.
me encanta como lo has definido: "poco a poco pero con paso firme"
Eliminarporque és asi la terapia en realidad.
Un beso enorme, guapetona!!!
Desde aqui yo te acompaño con mi sonrisa y la alegría de sentirte tan feliz.
ResponderEliminarAnimo Campeona... y a escribir, siempre escribir.
Besos almendrados ;)
Gracias por ése calor que me transmites.
EliminarUn abrazo! :)
asi es como me gusta verte, alegre! Di que sí, que todo es posible!!
ResponderEliminarxiiii :P
EliminarFelicitaciones! Sigue así, de verdad te deseo lo mejor :)
ResponderEliminarUn beso.
Felicidades por tu logro. Sigue así y conseguirás todos los objetivos que te has marcado :)
ResponderEliminarJaimary: Gracias!! :)
ResponderEliminarKobal: espero que si pueda lograrlos ;)
besos a los dos!
Hola, concisas y precisas letras desnudan lentamente a golpe de talento la germinal belleza de este blog, si te va la palabra encadenada, al poesía, te espero en el mio,será un placer,es,
ResponderEliminarhttp://ligerodeequipaje1875.blogspot.com/
gracias, buen día, besos idílicos..
Mucho ánimo¡¡
Ok, lo tendré en cuenta. Gracias!
EliminarI això només a fet que començar! A partir d'ara mateix les forces de l'univers s'han posat a la teva disposició i pots aconseguir el que volguis. De pas demana que plogui una mica ben aviat. I que s'acabi la p... crisis. I que el meu jefe deixi d'anar restrenyit per deixar de ser tant borde. No continuo perquè fora un no acabar.
ResponderEliminarFelicitats per tu Noia!
jajajajajajaja, seee, m'encanta, la veritat que em trobo molt millor i tot!
Eliminar:) lo de la crisis i el teu jefe i tal...bufff ho veig complicat...no sóc una deesa (encara) jajajajaja
Petonets, artista! (gran comentari)
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
ResponderEliminarHola Noia de vidre! Acabo de trobar el teu blog i només he llegit aquesta entrada, però m'ha agradat! Ara o un altre dia en miraré més! M'alegro per tu!
ResponderEliminarSi vols et pots passar pel meu blog:
senseeepresses.blogspot.com
PD: jo també estic intentant no pesar-me encara no porto 2 dies