domingo, 25 de marzo de 2012

La primavera...viene cargada

La primavera ha llegado. Tanto en El Corte Inglés cómo en mi vida.
Y en mi vida ha llegado con buenas noticias.
¡El lunes empiezo a trabajar!
Trabajaré en la Cruz Roja cómo captadora de socios. Trabajo que ya había hecho anteriormente tanto con Cruz Roja cómo con otras ONG's y me encanta.
Me encanta poder compartir mi empatía y hacer de éso mi trabajo.
Ésa es una buena notica.
La mala noticia (para nada novedosa) es que La primavera la sangre altera y én ése caso a mi más que alterarme la sangre, me altera las emociones en general.
Un dia lloro, otro dia río. Así es la primavera en mi vida. Una montaña rusa con más riesgo de lo normal.
Y me fastidia que sea justamente ahora, cuando el lunes empiezo a trabajar.
Cuando llega la primavera estoy llena de emociones, tanto buenas cómo malas, y no sé, por una parte me alegro muchísimo de haber encontrado trabajo, pero por otro lado me fastidia que mis emociones primaverales me intenten dominar.
A veces siento que tengo miedo.
Y hoy, ahora, es uno de éstos momentos. Es cómo si estubiera agarrada a una barandilla y supiera que para bajar las escaleras tubiera que soltar la mano de allí, pero me da miedo.

La terápia va bastante bien, pero avanzar también asusta y a veces no es fácil.
Y cuando digo avanzar me refiero avanzar en todos los aspectos: encontrar trabajo, hacer cosas, intentar sonreír...

A veces me sorprendo a mi misma cocinando.

Tengo ganas de trabajar, de veras. Pero soy tan perfeccionista, que me da miedo no hacerlo bien.
Me da miedo todo, ahora mismo, pero también sé que debo hacerlo.

Así que, toca ser fuerte. Siempre, pero hoy más que nunca.
No os penséis que no estoy ilusionada. Lo estoy. Muchísimo. Pero la primavera me machaca y debo encontrar la fórmula para que no me aplaste. Alguna fórmula para saberla dominar.


El miedo es natural en el prudente, y el saberlo vencer es ser valiente.

Alonso de Ercilla y Zúñiga (1533 - 1594) Escitor Español

13 comentarios:

  1. el miedo es bueno, nos hace estar alerta. así que abre los ojos, lucha contra lo que sepas que haces mal y mejora poco a poco, que vas muy bien. seguro que cada día estarás mejor, más fuerte y más feliz. ¡¡seguro!! la primavera se pasa, tú permaneces.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias Naar. Gracias de todo corazón. Tu última frase me anima a soltarme de la barandilla.
      "La primavera se pasa, tu permaneces"

      Un abrazo muy grande!

      Eliminar
  2. A mí este año la primavera apenas me altera, porque ni la alergia ni el sistema nervioso me putea como en años anteriores. No sé porqué será, pero es una inmensa suerte. Solamente me ha molestado el polen a ratitos y un par de días y ni se me ha nublado la vista, ni me han dado lloreras como otras veces.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Que guay O!!! Y te lo mereces! jijijiji
      Yo a ver que tal....solo espero ir prosperando y me remito a las palabras de Naar.
      Besines! :)

      Eliminar
  3. todos tenemos miedo, es parte de la vida, con los años se va atenuando, pero tampoco es malo tener respeto por las cosas nuevas, hasta que te haces con ellas. No se puede perfeccionar todo al primer envite, poco a poco.

    ResponderEliminar
  4. Que si!! que tú vas a poder!! a mi me encanta la primavera, pasear con mis nenes, el sol que aún apetece y no quema....y porque no? el poder jartarte a llorar o reirte a carcajadas.... es bueno las emociones, es señal que estás viva, que vibras.....

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. aixxx que mona ella! esos comentarios me encantan, dime ñoña, pero si, tu comentario también me ha encantado, jijijiji

      Un besote, cielo!

      Eliminar
  5. No tengo ninguna receta contra el miedo. Simplemente está ahí. Como el dolor. Muchas veces hay que aprender a vivir con él. Nada más. Es difícil, pero hay que hacerlo así. Feliz primavera. Yo estoy empezando a odiarla por culpa de mi maldita alergia.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Pues entonces vayamos allá con ello, no? y feliz primavera! :)

      Eliminar
  6. Moltes felicitats nena per la feina! No et sobre preocupis per la por, tots en tenim en situacions que ens creen d'alguna manera algún estrés o són noves o no ho són però simplement ens atemoritzen d'alguna manera. Però estic segura que te'n sortiràs molt bé!
    I sobre les emocions, plorar, riure tenir un huracà dins teu, encara que pensis que no són tant "bones" estàs plena de vida!
    muaaak bonica soooooort !

    ResponderEliminar
  7. Moltes felicitats Ester! Me n'alegro un ou!
    Entenc la teva por. Com ja han dit per aquí, de por tots en tenim, i més encara amb una experiència nova. Segur que t'anira bé, que ets una crack!
    Tenim pendent el nostre brindis particular... jeje!
    Fins aviat!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. M'alegra molt un comentari com el teu! i si, trobo a faltar el nostre brindis :P

      T'envio una abraçada molt forta i moltes gràcies pels ànims i les teves paraules :)

      Eliminar