jueves, 19 de enero de 2012

Abrazada junto a ti

Cuando la ansiedad me come por dentro, cuando las lágrimas están a flor de piel por los nervios, cuando ya me he tomado demasiados cafés y las manos me tiemblan, me levanto y vengo a ti.
Cuando se me hace ése nudo en la garganta pensando en mi futuro (no tan lejano), cuando me miro de arriba abajo, cuando se me apaga el cigarrillo, me tumbo junto a ti.


Cuando veo que yo sola ya no puedo y que los calcetines se me voltean, entro despacito en la habitación para verte de nuevo (aunque te veo cada dia) y entonces tu me miras y una parte de la angustia se me va.
Me abrazas fuerte, me besas y me dices que ya queda poco, que todo pasará.
Entonces me siento tan protegida... tanto... (no sabes cuanto)
Me gusta estar envuelta en tus fuertes brazos. 
Entonces. Sólo entonces, abrazados como si se fuera a acabar el mundo nos decimos que nos queremos y me duermo entre tus brazos y mi cabeza en tu pecho.





20 comentarios:

  1. Que texto más bonito y romántico, Noia :)

    ResponderEliminar
  2. Nineta
    ainsssssssss, en conformaria en tenir una espatlla on recolzar-me de tant en tant, ja saps en aquells moments en que una se sen poc i menys...algú, que em digues:tranquil-la Martona, aixo tambè passara(però jo estare al teu costat....).
    Que maco que es somniar!!!
    Mils de petons

    ResponderEliminar
  3. Tan de bo algun dia pugui tenir i compartir amb algú aquestes sensacions :)

    ResponderEliminar
  4. Son bonitos esos sentimientos, quiero volver a sentirlos pronto muy pronto.

    ResponderEliminar
  5. opiniones: Gracias mi niña!
    Marta: Tens moltes espatlles (la meva la tens, ja ho saps) i la del teu home estimat arribarà, ja ho voràs i agafarem un bon pet les dues juntes :P
    Judith: Algun dia arribarà perquè tu ho vals i ho saps! guapa!
    Iren: Cuando sea el momento volverán, estoy segura.

    Besotes y petonets per totes. Os sigo en twitter! Muakis!

    ResponderEliminar
  6. Me das envidia...pero de la sana...de esa que hace sonreir...porque al leerte sé de lo que hablas...

    Preciosas palabras y evocadoras.

    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  7. Gracias de todo corazón confusa!
    Besotes!

    ResponderEliminar
  8. Tus palabras se convierten en imágenes tan bellas como la foto que editas.

    Abrazos.

    ResponderEliminar
  9. sí, señora. muy bonito. la imagen que se crea, las palabras, los sentimientos. debe ser estupendo sentirse protegido... aunque no tengo ni idea. siempre soy yo la que protege. y es raro, con lo birria que soy. ;)
    en fin, que me ha gustado mucho.
    un beso.

    ResponderEliminar
  10. muy bonito.

    Pd: Te invito a que visites mi blog de cine, ahí también publico cuentos míos.

    ResponderEliminar
  11. Gracias a los tres, de corazon, la verdad es que si que es bonito sentirse protegida en los brazos de una persona amada.
    Naar, esto que voy a decir va para ti:
    GUAPAAAAA! RE-LINDA, Oye...cuando menos te lo esperes vendrá alguien a reconstruir tu corazón de barro (algún dia me darás la razón) Eres una persona sorprendetemente inteligente. Besotes!

    ResponderEliminar
  12. Muy chulo el texto que has escrito. Evocador y sincero a partes iguales.

    ResponderEliminar
  13. Genial, disfruta de esa sensación, y alárgala todo lo que puedas (la sensación, digo), que no sea pasajera, que no se convierta solo en un recuerdo.

    ResponderEliminar
  14. Precioso! Me siento muy identificada. Felicidades!

    ResponderEliminar
  15. Goyo: gracias ;)

    Ruben: Eso hago cada dia (o lo intento) jejejejeje

    Anónimo: me alegro que te identifiques.

    Saludos para todos!

    ResponderEliminar
  16. Bonito y acertado. Eso es lo que nos falta a muchoas, algo de protección y acogimiento. (Pero no debemos depender de ello, ojo!)
    S.

    ResponderEliminar
  17. Tens tota la raó,kuan el meu mon s'enfonsa nomes estic be amb ell,,,i puc plorar.
    T'estimo noia de vidre

    ResponderEliminar
  18. Gracias Azucena. Nunca debemos depender de nada de éso, lógicamente, aunque muchas veces sea complicado :)

    Anónimo: Cullons, no sé qui ets, però tinc un admirador/ admiradora que m'estima! Gràcies!

    ResponderEliminar
  19. Estic completament amb tu en aquesta necessitat de ser abraçada i estimada d'aquesta manera que només pot fer una persona.
    petonets cuca.

    ResponderEliminar
  20. ai siiii, jejejejeje, sembla mentida com ens podem sentir d'acullides eh? petonets reina!

    ResponderEliminar